هرگز نمیشد باورم… این برف پیری بر سرم؛ سنگین نشیند چنین من بودم و دل بود و می… آوازِ من؛ آوای نی هر گوشه میزد، طنین اکنون منم حیران! ز عمر رفته سرگردان؛ ای خدای من! با این تن خسته؛ هزاران ناله بنشسته در صدای من ای عشق نافرجام من، رفتی کجا؟ ای آرزوی خام من، رفتی کجا؟ آن دوره آشفتگی های تو کو؟ ای عمر نا آرام من، رفتی کجا؟