نگاه مى كنى و یه شعر مى شكفه تو دفترِ شعرم
نگاه مى كنى و تمام موسيقيم هواتو مى گیره
نگاه مى كنى و چشات دلشورس چشات بارونه
آخه عزيز دلم، ميون اين همه زن كى جاتو مى گیره؟
نگاه مى كنى و یه بغض نصفه شبی تواتاق مى افته
نگاه مى كنى و يه سرقت ادبى اتفاق مى افته
سفر نمى كنم از كنار چشمايى كه اعتبار منن
چشای تو شعرن، تمام بیتایی كه يادگار منن
نبينم اين شعرا كه روى صورتته دوباره خيس بشه
كى فكرشو مى كرد كه اين ترانه سرا غزل نويس بشه