وقتی غصه همنشینِ من میشه
وقتی آخرین سکوت گریه میشه
وقتِ رفتنت که میشه دلِ من
توی بغضش غرق بی کسی میشه
وقتی هم بغضت داره میره برا تو
یه بغل گریه میزاره اما تو
توی اشکات چیزی نداری بهش بدی
فصل دلتنگی می‌مونه واسه تو
بعدِ رفتنت ترانه هام شِکُفت
هم نفس به یادِ تو ترانه گفت
وقتِ رفتنت که لرزید لبِ من
زیر شلاقِ نگات چیزی نگفت
چیزی نگفت چیزی نگفت
تو برام بارونِ دلتنگی شدی
که همش سرریزی از چشمِ ترم
تو برام سخاوتِ بارون و آب
که همش می باری از حُرم تنم