شبیه عصر جمعه ی یه شهر خالی
من اینه حال هر شبم تو در چه حالی...
وحشت از تو رد شدن ترس نفس کشیدنه
شبیه اون چند قدمه تا پای دار اومدنه...
فکرت ادامه ی من شده راه نفس کشیدن شده
هر جای این دنیا که میری این فکر و از من پس نگیری...
فکرت ادامه ی من شده راه نفس کشیدن شده
هر جای این دنیا که میری این فکر و از من پس نگیری...
تو سوال منی از سکوتم
تو هراس منی از سقوطم...
این یعنی من هنوز به تو نزدیکم
من زمینم برام عین ماهی...
به چشِ تو نیام اگه گاهی
این یعنی تا ابد خیلی تاریکم...