همیشه یه راهی واسه زنده بودن هست مگه نه

دوباره بارون و این هوای شمری چرا تو ادعا داری وقتی اصلا عاشق نبودی گردنم کبود شد خواستم خودکشی کنم گفتم ول کن تقدیر همینه میذاری من زندگی کنم زندگی نبود که خودش یه دنیا بود دستاشو نگرفتم ولی با رویا بود روزگار منو پازد تا یکم از دستام استفاده کنم من که بهت گفته بودم حرفام مثله خودتو خوب چی بگم بگم از خونی که ماله شهید بود یا اون عینکی که ماله وحید بود خستم مثله نردبون هرکی هرکی رفت ازش بالا انقدر ضر ضر نکن دیگه میام پیشت یه روزی حالا خب من از درد بگم یا از غم یه پیر مرد بگم از اون زباله گردی که خودش به زندگیش امید وار بود

خب از چی بگم تو کاری کردی که من دستگیر شدم مهم نیس هرچند که پیر شدم دستام میلرزه مگه نه همه از من میترستن خب به درک همه که همه نیستن همه بودو هم همه شدن مثل من که یهو وسوسه شدم مثل تو که با من بد شدی از کنارم رد شدی ای نامرد چرا تاخیر دادی تو ادرس اشتباه دادی به کی به همسایه یا اونی که الان نیس خودش پس بگذریم اون شده مشکلش حالا مرداب منو غرق کنه یا دریا اصل کار اینه که حیف میشم باز تنها پورو برم پیدات نشه خیانت کار میخوام از مشکلاتم بگیرم از قیامت کام کام به کام دود دود هر چی که بود بود اتیش زدم نامه هات رو به دردم نمیخورد وقتی عاشق شدم که یه بی شرف رگمو برید

منم مثل تو عاشق بودم مشتی ولی خیانت نکردم خودم رو غرق کنم تو کشتی