نمی دونم چرا هنوز توی دیوونه رو این همه دوس دارم
واسه تو از هر چی بود کندم از کل دوستامم
بی معرفت سر چشات یه روزی من اون همه سوخت دادم
همه دیدن همه می گن بهتر از تو اون همه بود واسم
تو که نبودی شبیه حرفات
بدیات شده دلیل اشکات
بگو از اون همه آدم دورت
کی الان شده شریکه زخمات
من بودم‌ که هواتو داشتم
آره همیشه هر جا
تو کی بودی یادت رفت
چه جوری هوایی شدی که تموم حواست رفت
شبا که دلت می گرفت با صدای کی خوابت رفت
واست زدم از همه آدما اما تو یادت رفت
قولتو یادت رفت
چه جوری هوایی شدی که تموم حواست رفت
شبا که دلت می گرفت با صدای کی خوابت رفت
واست زدم از همه آدما اما تو یادت رفت
مقصر منم
یه جوری محکم کنارت وایسادم که خودم بشکنم
منو رسوندی به جایی که قبل رفتنت خودم بگذرم
همه اینارو می گم چون خودم می دونم مقصر منم
حالا دیگه پر از ادعاس
اونی که خالی از اعتماد به نفس بود و پر از التماس
یه روزی می فهمی با بعضیا بودن چه قد اشتباس
ولی دیگه فرصت دوباره نمی دم بت که بشم پله باز
تو باید بری ببینی روزای بعد منو
آرزوت شه دوباره بگیری دست منو
هر شب بشینی ، ببینی با گریه عکس منو