رپه تومه

قلم داده بازم تکست واسم شمارو نمیشناسن ولی مارو باید بشناسن همیشه نوره امیده خالق بوده رو سرم ک از تاریکی میترسی من ب تاریکی میسپارم چقدر

خورد شدم هرشبم ورق ورق مچاله رو دفترم

الان چش میندازم کیا سرترن میبینم ک پووووچ همه شدن ده قلم

اقتداره رپی بلند سامسونته دسته راس و دسته چپ رولکسع کلا ثانیه ثانیه زندگیم شده فقط دو رنگ سفید و سیاهی و باهم دارم نوکه قلم میبینم ک جاویدانم مینویسم پاره کنم تریپم هیپاپه بلند داد میزنم شاهه جملم پشته من صفه چیدین نمیدونین عاشقه کوریتونم شماها خوب منو میشناسین عامله سیخ شدنه موی تنتوتم

مث شاتگان روی لبم هر ضربش میندازه کولو عقب مگنومه سرم شده ساتعه پایگاهه جنگیه کلمه پشته دهن

من هرروز گنده ترم خوردن زمین کاره من نی گل پسرم بعضی وقتا ک ماه کامل میشه قلم میگه کیر کن توی ناموسع ورق

همه میگن رپ بچمونه من بچه رپم هر موقع ک می‌خوامش هلم میده تو روروعکم

آنقدری زیاد میبینم تو تنیه ی خودم ک بعضی وقتا ب آدم بودنمم دو ب شکم

داش بلا ب دور من تنها کشیدنم بوده ک مشکلات ب دوش من اینم تو میزنی ببینی من نزده روی مینم با همه کله خریام باز نوره تهه سینم موزیکی و ولش طول و عرضی ام بودی زیرم واسه رپه ک پینم انگار ک بیته دینم با جیبم تو سیرت ی چیرم تووو لیواناتون لینه من کاغذیمه تی بک

(کروس)

با طراوته روحم وقتی میده رسمه باد

مسیرم پره شوره تا می‌درخشه ساز همه کلکاشون میزنه بالا تا می‌شکنه گارد

منم خیلی وقتا پروروندم فقط مار

Verse 2 پر اومده مغزم رو بیت چرک نوشت اعتراض‌ قلبمو روحیه به دل گرفت بیتو بزار تا منو خوب بشناسی په قلمم چرخید تا یه چیزی بهت بگه

تیره میشه روزگار کسی که پیله میشه به پر و پای من تازه کار شهر قهرمان قدیمیه قرن طلف طرف مقابل من خلاصه بگم اینه کار من

یه چیزی مث یافتن حس درونته که سر حرفات نمی‌زارم وقتش حروم بشه که اگه بخوای عمیق تر ببینی انگار که می‌زاری تمام وقت بشه سر لوحه چشم

از هر ور ورقم من طالبه‌ی طلبم تو جاذبه‌ی جذبم از دایره ادبم من همینارو بلدم جلوم فقط یه عددن اونا که بلدن حرفامو میگیرن

قلمی که دستمه سالیانه پایداره هرچند که میبینم نتیجه سیستم و ساختارت تو خیابون راه میرم فینگر فاک آپه میبینی می‌ترسی حتی از سایه رفتارت

نه من ترجیحم اینه که چن لحظه خفه بشی ببینی شو آف باز تابی نداره تهش میگم که چی حرفامو رو بیت نگم بگم به کی چه ربط به کی جفنگ نگین عوض نشین بگیر سر جات بشین

چرندیاتت کم میارن لا تکسام می‌دونی شهر می‌چرخه رو ورسام که ای وای بابا تو آشنا نکردم با کدکس ها

تو پارکو متر کن من جامه تو پنت هاوس

فلومه کشنده تر از هیتلر کاری کردم با گوشات به شعرم بشی خیره قبلا هم گفتم نتیجه‌ی دیس بازی با من اینه که روزگار تو میکنم تیر