« انگلا » (ورس یک) سلام علیک عرض ادب خوش اومدی به این برنامه هم وطن وقت تنگه ثانیه گرون نمی‌گیرم وقتتو اصل و بدون این خونه تنگ و کوچیک اما واسه همه خیلی خاص و یونیک همچی دور خیلی سوت و کور آرامش خواب خوب پا میشم صبح زود عشق میدم زندگی میگیرم تا امید دارم رویامو میبینم میتونم برم میتونم بمونم قلبییه می‌دونم میمونم چون میتونم دوست دارم خاطره بسازم دل گنده غم و غصه ندارم چشم ندارن ما رو ببینم آخه از کفتار ها ذاتو ندیدم (ورس دوم) انگار توهم اینبار رفتم اون بالا فکرم تا ابرا می‌خوام نبینم اینارو اگه هستی خدا اون بالا یه فکری به حال أنگلا کن أنگلا (کوراس) ازگل اما یه سریا گوش مخملی با ثم سیاه یقه بسته با دهن باز مغز پوسیده گه مذاب قد هیکل گوریل چاق صورت چش و چال خود گراز تفکرش سگ خداست نمیدونم سرشی یا ته پیاز گوشت تلخ اُمُل ادعا چس ناشتا زده چش به راست کاش بدونم دقیقا با کیاس لاشخور بگو چپی یا راست حال میکنم با این وریا ندارن از این کونده بازیا خوش تیپ خوش فیس باکلاس میکنن کمی قرتی بازی موبلند شلوار گشاد پیرن سفید با دکمه باز گردنش یه صلیب ناز لبخند میزنه با صورت باز بابا رو ببین تیپ خداس عاشق این زنجیر کارتیراس صب تا شب نمایشگاس با اکیپشم که جمعه برنامه فول سیرابی باز صب کله پزی خونه دودره باز دو توچال عصر خونه باز برنامه شب ویلا تکیلا باز