من صدا‌ی خنده های از ته دل توام
من تو شادی و تو غم هر لحظه هر جا با توام...
من صدای کوه و دریا و زمین و آسمون
من خود راز رسیدن به خود خود توام...
حالتو عوض کن و این بار تو به دنیا بخند
چشماتو رو هر چی که حالتو میگیره ببند...
رقص باد و کوه و دریا و درخت ها رو ببین
جاده ی بی انتهای موج دریا رو ببین...
میدونم خسته شدی بس که زدی به هر دری
خوشحالی های کوچیکتو نگیری سر سری...
تو خودت واسه خودت از همه دنیا بهتری
من عوض میکنم حالتو با ریتم بندری...
دوست دارم و عاشقت شدم و نایی ندارم
ولی وقتی میایی میبینی ما نایی ندارم...
یه روز میرسه که قلب تو از ریشه جدا شد
ولی دیره عزیز دیره عزیز بیا با صفا شو...
رو تختی دم بختی ولی هر حالی که هستی بیا ما برقص با ما بخون با ما رها شو
وقتی جونیت بگذره کیف نکنی تو باختی...
وقتی یه لبخند نزنی از خواب پاشی تو باختی
وقتی بالا پایین زندگی برات عوض‌ شد...
اگه زمین خوردی و زود پا نشدی تو باختی
باید بتونی توی دلت خیلیارو ببخشی...
بزار بگن دیونه ایی باید دیونه تر شی
تو مثل یه ستاره ی دنباله دار میمونی...
هر گوشه ایی از آسمون که باشی میدرخشی
بانو جان فرفری موی غزل ساز منی...
بانو جان عشق خاموش غزل های منی
بانو جان تو از این حال دلم بی خبری...
بانو جان جز دل من به کسی دل ندهی