میگه نرنج , نرنجون
من آخرین کسی که کشتم تنم بود
سرم کووووچ , پرم دود
زیر پام ستاره از همتونم دور
بالا رفتیم فلک نه , کلک بود
پایین زیر حقه ی خاک هم فقط جسد
بین این دو همه مست و دیوونه
همه دارن از طبیعت طرب طلب
شین شمع , ب بزم
سین سم , میم مرگ
نون نون , دال درد
ز زلف , ر رفت
سهم من از الفبات
ولی اون دو چشمون , برد از کفم باد
هر اومدن بی وفا رفتنی داره
این مسیر رو طی کردی چند قدم بام
بگذریم , هستی من سیاهه
جهانتونم که به رنگ لباس آسمون
ولی بلدم پیاله !
چندتا خمره عشق , هرچقدر نیازه
مادامی شبتون شبه , غمتون کم
تا دمدمه سحر جنگ , جمعمون جمع
یه دم بغض دستان , شکستن تهمتن
یه دم سلول کاوه لشکرشکن , حبس
دو دم , سه دم , چهار رو رفتم
عقبتر عقبتر عقبتر عقبتر
دارم میبینم گردش تاجو رسما بریم
عقبتر عقبتر عقبتر
… چقدر صحنه آشناست , همه لال و دربند همه
! عقبتر عقبتر
دارن از ما میسازن ربات , الان
روزیتم که گویا دست خداست
تو داری چیکار میکنی تو باد ؟
میرقصی یا نشستی یه کنج دیوار ؟
میگه
میگه
نرنج , نرنجون
من عاشق بودم از وقتی جدولم بود کنارم
رو دوشم کوله بار رفتن
من هیپ هاپو آواره ی کوچه هاشم نگا
پاره پورم به حالم نگا
روحمو جا تو شعرام میزارم نگا
جسمم هم گیر خشت سر خم
مست مستمو نیست وصف جانم نگا
میگه نرنج , نرنجون
میگم دارم میرنجم میرنجونم
تو به ساقیت بگو پیمانمون کمم بود
بزن نمیاد یه قطره از تنم خون
با شمام حاکم شهر قشنگ مصداق صداقت
! ارادت
گل و بلبل در سلامت کامل هنوز میپیچه صداشون تو عمارت ؟
! ولش کن
میگفتم
یادم نیست چی داشتم میگفتم
رفتم و رفتم و رفتم
تو مسلک ما اونا که نفس میکشن مستن
تو دیدتون شادن , حبس میکشن قلبا
بیبین
منو
حال نمیکنن با رپم
… بده خطم
بریز اون ساغرو بازم
نمیکنم باورو باور
بگو
اون که نبود جا من و کارم
ار داور و طاعت*** **
تو کل حبستو کشیدی از ساعت
من بی قرارداد دمی پشت حصارم
دمی چند
دمی چون
دمی رقص و آواز مستون
من فقط منتظر روز حسابم
که سفره ی دل همه رو بشکافم
تنها بیدار بازیه ساقی
تا اون روز بزار همه بخوابن
; قسمت دوم
دستای ماهو گرفتم
چشمای ساقی کجا
پشت این طلسم آزادی
نقش الهی کجا
شهرهای خیالی راهم هم , همه با آب رفت
من موندم و نهرهای بی آبی , بی نیازی کجاست ؟
ساغرو دادم رفت
جاش پشت نقابم هست
این شعر رو تصویر دردم کردم
معنا , تو کتابم هست
چند ورق از دردهای بی درمون و التیامه
مفهوم غلط خوشحالیاتون رو از بنیانم زد
گوش , طوفانمو دزدید
چشم , آرایشت کرد
به غیر لبخند خیالت , احساس آرامشت چند ؟
من که بها دادم , تو هم امضای این صدا بودی چرا , نمیای توی واقعیتم
یار کیا بودی ؟ چرا ؟
چشمای خونی چرا
چرا حیرونی چرا
تو
خودت الفبایی
چرا پس
این همه تنهایی , چرا ؟
پشت این صفحه منم ولی , شاعر این صحنه تویی
میدونم امکان زمین نیست به , ستاره دلبسته تویی
درد منم
خسته تویی
زندون منم , شکسته تویی
پیر خرابات منی , من , بی ازمنه , لحظه تویی
یاری که ندیدمت , این , موج منو صخره تویی
میچرخم , میچرخی , میچرخونی
بی وقفه تویی
; قسمت سوم
نگاهمو آیینه کردی
پشت حصار منم
دست های ماهو ول کرده
مست اعدام
ازل
چوبه ی دار تا , کوچه ی یار که توش , خونه ی ماست تا , پشت این آفتاب رو که دیده بودم هزار بار
میرم , میرم . میرم میرم
پیدا میکنم کنج دلتو اونجا میمیرم
تو , زمینه ماه بود
خود کتاب بود
همه نیاز من دیوانه پشت حجاب بود
رقص بی پایان مجنون وارمو به اسارت چشمات ارزون دادم
منو وسط این بارون نزار تنها , من خون , اون ابر اون بادمه
هر جا رد پاشه اونجام
هر جا بوش تو هواست
هر جا معنی بده این بودنو هر علتی جریان داره تو رگام
