( ورس یک )

صفرتاصد وجودم پره استرس یه فکر تو سرم میگه بهش برس از همیشه وحشی ترم روح زخمی با یه جسم بی حس

فشار زیادی متحملم واسه همینه زود از کوره در میرم گاهی حتی با خودم درگیرم هنو قفل رفتارای بدم میشم

شاید هیشکی نی درکت کنه همینه هرکی میاد میخواد ترکت کنه تنهایی اما قلبت پره تموم لحظه هات پر از دلهره

اینا میشه عقده میشه بیرحمی با همه تو جنگی با همه تو اخمی حتی خوبیاشون میشه بی تاثیر کل روز و شبت میشه توهین و تخریب

( کوروس )

من از خودم دلگیرم از این دنیا سیرم بین اینهمه کینه و نفرت فقط تورو میبینم

( ورس دو )

حق میدم توام بترسی از این آدمی که همش میکنه تهدید آخه روزام همش سیاهه یه شکل مسخره رو دور تکراره

من از خودم زده شدم از اخلاقای تندم خسته شدم رسیدم به ته خط از چشت افتادم شاید فک کنی یه بی وجدانم

منم خواستم خوش باشم بگردم بخندم بیخیال باشم اما وقتی زیادی بفهمی بخودت بیای یه ژنرال دردی

پیله میشی دور افکارت به چپ میگیری میپیچی پی کارت این وضعیت تغییر میخواد سبک زندگیت دیگه توضیح نمیخواد