میخوام ببخشم خودمو ، واسه تمام خوبیام
برای ترک خودمو ، برای وابستگیام...
میخوام ببخشم خودمو ، واسه تحمل زیاد
واسه چیزایی که اَداشم ، به غرورم نمیاد...
میخوام ببخشم خودمو ، برای هرچی نشدم
برای هر چی که یه عمر ، گردن گرفتم تو خودم...
میخوام واسه هر چی شدم ، بالا بگیرم سرمو
میخوام ببخشم یه دفه ، نسل پدر مادرمو...
میخوام هرچی که ندارمو ببخشم به خودم
من از این همه نبخشیده شدن خسته شدم...
من دلم میخواد یکم دوباره بچگی کنم
شاید اینجوری بشه یه ذره زندگی کنم...
میخوام برم یه جایی که تا حد مرگ بازی کنم
واسه رفیقای قدیمم یجوری طنازی کنم...
که تازه بشناسن منو ، منو که معروفم به غم
یه جوری که تو این جنون ، یکم بخندیم دورهم...
میخوام ببخشم خودمو ، واسه هر انتخاب بد
برای درسایی که خوندمو به کارم نیومد...
میخوام ببخشم خودمو ، واسه یه دنیا خستگیم
برای هر کی نباید راه میدادم تو زندگیم...
آسمونُ یاد من نیار ، از زمین به آسمون ببار