چی بودیم به چی رسیدم
دو تا حرفِ دُرُست نمیرنه دیگه هیچکی
واقعا تاسف داره کجاست اون واقعی بودن و
هرروزم از دیروزمون اوضاع میشه بیریختتر
چیکار کردین رپِ فارسو اُبُهتشو؟
تنش پُر زخمه شاید شده بزرگترش گُم
بازاری شده چیزی که برا دل بوده فقط
بدون هدف، نداره دیگه ذوق قبلِشو
کسی از حقیقت نمیگه و میشه گفت که
دیگه توو اکثرِ کارا فقط داره ریشه عقده
البته با یه نگاه به گذشته میشه فهمید که
ابتذال همیشه بیشتر از همه دیده شده
افتاده رپ فارس جا واقعیا دست مدعیاش
عدد و رقم ملاک شده، نیست بحثِ هنر زیاد
هرکی به خودش اجازه میده دکون ببینتش
میاد و حسابی پُر میکنه دخلشو از اینکار
حتی اگه هم نخوایم بکنیم مقایسه
اینهمه تغییرِ مسیرو بزاریم کجای دل؟
بم میگن دیس بده اما خوب اینا چیزی نمیگن که
بخوام موافق باشم یا اینکه مخالفش
قدیما با غرور اَ رپ میگفتیم هرجا میرفتیم
سرمون بالا بود نداشت سختی شرایط معنی
آرزومه چند سال دیگم همینجوری باشه و
وقتی میگیم رپریم سرمونو نندازیم زمین
اولیش رپرای کِلابی که مفتِتونم باز
گرونه دسته جمعی مینویسین کُلِ روز از داف
میگید با ریهی پاک از مصرفِ دود همش و
پُرِ لاتی شعراتونو برعکسشه رُخِتون اما
دومیش رپرای دست به فحش و عشق حاشیه
که هیچی تو رپ براتون مهم نیست غیرِ بازدیدش و
میخواین باشین توو اکسپلور میدین تن به هرچی و
ندارین خیلی وقته پیش کسی احترام دیگه
سومیش رپرای موادی لبِ جوبی
که برا بدتر از خودتونو چهارتا بچه خوبین
فازِ تبهکار میگیرین با صدای نشئه رو بیت
فک میکنید پُره گنگِتون اما خوب تهش پوچین
چهارمیش رپرای مصرفیِ بیمحتوا
که میگین از تفنگو نشنیدین صدا تیرو حتی
یه یه رر رر باندانا و ماسک و
واسه دیده شدن میرین پِیِ دیس و دعوا
همین شماها باعث شدین بیفته به این روز رپ
که دیگه نباشه توش اشتیاق و میلی اونقدر
بجز چند نفر بقیه پِیِ رقص و هِد زدنن
خیلی وقته که میشنویم کارِ دِلی توش کم
رپِ فارسیِ واسه هممون یه خونوادست
که شماها گند زدین بِش و میکنید توش تجارت و
توی این اوضاع فقط میشه گفت که زده دلمون
واس اوایل رپ و موزیکای موندگار لک
من اصا نمیگم عوض شدن و تغییر بده
یا همهچی باید قدیمی بمونه جدید نشه
اتفاقا تغییر همیشه لازمه تو هر زمینهای
اما تغییری که داشته باشه حرفی تهش
یه فکری باشه پشتش نیاد پایین ارزش کارا
از چیزی که هستیم بِکَنیم بریم چند پله بالا
نزنه ضربه به سالها تلاش و دوییدنمون
احتراممونو نگیره نشیم بنده بازار
مطمئنم که همیشه تغییر خوبه
به شرطی که بازم نخوریم حسرت قدیمو هی
مثلا نشه مثل مملکتو روسای جمهور
که همیشه قبلی بهتر از بعدی بوده