ترانه "شیشه سکوت"
یه ترانه روی شیشه ست که سکوت ازش میباره
یه شب خسته ی بی خواب زیر بارونا دوباره
تو گذشتی مثل یک حس؛ که نفس نمی گذاره
من ولی هنوز همینجام خودمم شب و ستاره
****
کوچه خالیه هنوزم رد پاهات اما مونده
عشق ما یه خط نازک که به شیشه ها رسونده
شیشه های پنجره پر شدن از اسم تو باز
باد اومد بارون گرفت جهان شده غرق یه راز
هر چی خواستم از جهان گرفتم از این شب سرد
تو که رفتی شهر من پلکاشو دیگه هم نزد
******
پرم از خاطره هات مثل یک اتاق تاریک
تو که رفتی ابر شدی و من شدم یه شب باریک
عکس لبخند تو مونده روی قلب کاغذیم
من هزار ساله نشستم تا به فردا برسیم
شیشه ی گرم نفساته اگه برگردی دوباره
من همین جام با همون حرف با همون بغض و ستاره
با نگاهی پره از عشق پره از لبخند و امید
که خدا مثل همیشه باز به داد قلبم رسید