السلام علیک یا صاحب الزمان علیه السلام (سلام دوست من)! کسی ما را نمی پرسد! کسی ما را نمی‌جوید!کسی تنهایی ما را نمی‌گرید.دلم در حسرت یک دست دلم در حسرت یک دوست!!!.... دلم در حسرت یک بی ریای مهربان ماندست.و اما با توام ای آنکه بی من مثل من تنهای تنهایی!کدامین یار مارا میبرد،میبرد تا انتهای باغ بارانی!؟؟؟!!باغ باراانی!کدامین آشنا آیا به جشن چلچراغ عشق مهمان میکند مارا؟بگو ای دوست بگو ای آنکه بی من مثل من تنهای تنهایی! تو که حتی شبی را هم به خواب من نمی آیی،
تو حتی روزهای تلخ نامردی!!!!
نگاهت التیام دست هایت را دریغ از ما نمی‌کردی.من آقا با تمام خاطراتم با تو خواهم گفت،من آقا با تمام کودکی هایم برایت اشک خواهم ریخت....
من آقا دفتر تقویم عمرم را به دست عاصی دریای نا آرام خواهم داد، همان دریا که میگفتی که میگفتی......
پستمو کثیفمو غرق گناه و رو سیاه!
شما زندگیم دادین اما همش شده تباه.شما مردی کردینو منو کشیدین توی راه اما نامردی من منو کشید سوی گناه!!!!!!
فدااتون برم .هله!من یه نوکرم سایه ی سرم یاصاحب الزمان پناه آخرم!نوکرتون برم جووون مادرم،به جون مادرم، صاحب الزمان یا صاحب الزمان تویی دلبرم! تویی دلبرم.arrangement by عارف الدین،
خادم: سید حجت نبوی منش.کاوه.
سلام دوست من دوست من دوست من..