به توکه فکر میکنم
ذهنم چقدر خسته ست
انگار همه درا به روى من بسته ست
بى تو یه جنگل میرم کوه چقدر زشته
درخت چقدر بده هر کارى که کنم
ذهنم مردده
بى تو دریا با موج و ساحلش زیبا نیست
حتى تو جمع چیزی جز فکر تو اینجا نیست

عشق تو مثل یه بغضه تو گلوم گیر میکنه
منو از هرچی که دور و برمه سیر میکنه
کى به جز تو میتونه گوش کنه حرفاى منو
کى به جز تو دستشو دور من زنجیر میکنه

باتوکه باشم غمى ندارم کافیه واسم کمی ندارم
با تو تو دستم برگ برنده ست همه زندکیم همین یه خنده ست