حرف زیاده برا گفتن
دوتا گوش میخواد
جدیدا همه مفتن
پشت کردی میکنن پشتت صحبت
انگار خرجتو میدن همه جفتن پوچ
نبودمو یادت میره
انگار نبودم اصلا
خوابت میره
من قرصای عصبی یادم میره
روزی دوتا خشاب رو عصابم میره
نمیتونم دیگ درک کنم
رفتنتو دیگ چطور باید هضم کنم
یادم میاد داشتم یه عکس از تو من
انقد حالم بد بود خواستم اونم حذف کنم
الان چی مونده کلی خاطرات
یه دفتر ازت اینه  ماجراست
زندگی بد بودو بد زد بهم
منم زدم یه ضربدر به اسمت
نمیخواستم ولی صد بار به اسمت
قسم خوردم لجباز ج......
اگ رفتم منو درک  نکردی
نفرت گرفتو یکم صبر نکردی
بدم میاد از این آدمای بی رگ.
چششون نمیبینه دیگ هیچیو سیرن
بدم میاد از این زمین بی رحم
میدونن تهش مرگه  بازم میگن ب......
بدم میاد از منه بی رحم
ک تونستم از آرزوهام بگذرم
بدم میاد تویه بی رحم
که زندگیمو گذاشتم پای تو من
بدم میاد از این دنیای بی رنگ
که هر چی زدن بهمون گفتیم درست میشه مرد
دلا بشه سیر ولی چشا گشنس
صدام شده پیر آرزوهام تشنس
نفرت گرفتم از زندگی
همه پلهارو رفتم بالا یه وری
نرسیدم به اون چیزی ک خواستم
فقط سگ دو زدم اونم الکی
لعنت به این خیابونای شهر
ک خودمونو سپردیم بهش بی دلیل
نمیتونم کنم اینو درکش
رفتش عمرمون چه سریع
میگذره از همه چی
هیشکی نموند بجز کارد کمریمم
دیگ نمیخواستی بشنوی صدامو
موندش برام کلی  تیکه عصبی
موندنی میمونه اونی ک میره
راهشو پیدا میکنه اونم بی دلیل
توام برو
من خیلی وقته همه چیو میریزم تو خودم
دیگ مهم نیس الان کجا می لاسی