برو جلو هنوز راه بازه مرد با همه غمایی که داری باز تو بخند
دردا روی تنم خالکوبین نمی خوام زندگیت بشه داستان من
دوباره منم و من جلومون در ورودیه
حسم مثل تنهایی بعد شلوغیه هم خوبه هم بد صبور و تک پر
با ادمای دورت اول شوری بعد تلخ
نه قصه بلدی نه اهل قصه ای نه جنس تقلی نه قسطی زنده ای
پاهات راه می ره اما دلت کلیده اخلاق همی شه روش یکی تلپی ریده
تو دفنی پشت خاک خاطراتت دلتنگ پولی بعد خانواده
حرفاتو قورت می دی تا شنونده شی پره حرفی ولی خب می گی بزنم که چی
تا صدای برندت باشه جای بلند تر فس تلپی تووی خونه پا منقل و
لم دادی رو همه کبودیات و زیر لب می گی این طعم جوونیاست
برو جلو هنوز راه بازه مرد با همه غمایی که داری باز تو بخند
دردا روی تنم خالکوبین نمی خوام زندگیت بشه داستان من
منو یه جعبه سیگار وقتی در و دیوار همه شب تا صبح رفیق من بود
من بازم وایسادم دنیامو پاس دادم
با همه سختی ها من بازم وایسادم
ببین زندگی چیه أ نظر تو یه نامه عاشقانه لابه لای سبد گل
ها یه گیتار یه سیگار ترانه خون بیدار شکست عشقی و لحظه های خوب دیدار
داداشی واسه من عادین اینا من یه جوونم از نوع مادی بیکار
یه نعشه خور لش و خل بازیگر نقش دو خودم شدم رد مخ و زندگیم روش رد گه
نفهمی دم چیشد که عمر و وقت و اب برد نفهمی دم چی شد که مغز پوکم تاب خورد
اخوی عقبیم نگاه کن به بغلیت اونم رسید به ارزوش و تو رو خواب برد
اخ که دارم تا ته می سوزم سرنوشت نخ بود منم یه سوزن
خیس خیس زیر بارون لیز لیز زیر پامون دنیا داره یادش می ره مارو اروم اروم
برو جلو هنوز راه بازه مرد با همه غمایی که داری باز تو بخند
دردا روی تنم خالکوبین نمی خوام زندگیت بشه داستان من
مشتی باش عین ما هر کی باش بی ادعا قهرمان قصه ها سینه سوخته مثل ما
زشت بین خوشگلا جغد باش و خوش صدا سیری فکر گشنه ها اون بالایی پشت ماست
زنده باش نه زندگی کن گنده باش و بچگی کن قصه باش نه قصه گو عشقی باش تو فنت قو
خودت باش واقعی رد شو بشکون شاخ دیو هر چی هستی خر نباش قانع به کم نباش