توهمانی که دلم لک زده لبخندش را
منم آن شاعر دل خون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و خون هنرمندش را
....
من که رد شدم از همه حتی تو که جونمی
میبینمت با غریبها من قدم تکی
میزنم این خیابونارو تا خسته شن پاهام
خوب میدونی ک هنوزم تو تو قلبمی
میگی ثابت کنم من بت همچیمو دادم
روحو تنو جونم اعتمادو حتی کارم
رسید به التماسو اشک و خواهش
من اونیم ک تورو تا همیشه میخامش
رد میشی از احساسم ساده میگیری منو
لجبازی میکنی هرباری بت میگم نرو
یروزیم میرسه میبینی ک نیسم
میبینی پشتتو نمیگیره تو سختی هیچکس
یبارم شده پای حرفام بشینی تا تش
خیلی حرف نمی‌زنم بت نیاز دارم واقعا
قصمون فکر نمی‌کردم اینجور شه آخر
میدونی بت همیشه داشتم اعتقاد و باور
....
اعتقاد و باور اعتقاد و باور اعتقاد و باور
....
خسته از کارای تو
خسته از همه
خسته از خوبی به آدمای مسخره
توکه لیاقتت این بود
نداری مسئله
مشکل تو نبود مشکل از خوبیه منه
مثل ماه تو آسمون تو توی ذهنمی
هرچی نباشه آخه تو هنوزم عشقمی
شکستم ولی نذاشتم تو بشکنی
توقع نداشتم بری بدون دلیل
خواهشاً دیگه نیار اسممو رو لبات
بزار یادم بره شیرینیه خندهات
بزار پاک شه از ذهنم حضور تو
باچی من پر کنم این جای نبودتو
ترک میکنم تورو ولی باز میادش اسم تو
توی ذهنم لونه کردی همه جونم واسه تو
عب نداره قسمتم نبودی میدونم
حتی فراموشی بگیرم به یادت میمونم
......
میگی ثابت کنم من بت همه چیمو دادم
روحو تنو جونم اعتمادو حتی کارم
رسید به التماس و اشک و خواهش
من اونیم که تورو تا همیشه میخامش...