گفته بودم اگه بم بگی برو مینویسم دلی واس چشات چمدون دو رو نمیدونم چرا بین همه عالم هنوزم مثل همیشه من دوستت دارم تورو همیشه میگفتن عاشق اونیه ک نرسه یا ک نشه اخرش حس دلو بگه شبا تو خیابون قدم زدم یه تک تا ک برق توی چشای تو فراموشم بشه چمدون دسته توئه ک میری منم جوونیمه فدای تو رسیدم به پیری تو قفس تو من میکشم اسیری تو هم جلو چشام تو عاشقی با اون هم مسیری

دلم بمیره تا نگیره اون دل تو شبا با گریه بم میگه حوصله کن بهتر از تو رو نمیخوام فقط خود تو خود تو خودتو فقط خود تو یادمه لب تر میکردی میگفتم رو چشم حق من نبود ک درد دوریتو بکشم حتی یبارم ک شده دستاتو بگیرم بمیرم بمیرم بمیرم... چمدون دست توئه که میری...