ورس ۱ : واسه هر شبی که صبح نشد واسه هر محلی که زدم یه گندشو من که تایم خوشحالیمم یه ربع نشد اون که پز میدادم بهش جلولخت نشو عکسشو دیدم لا پیک رفیقام واسه همین دیگه با هیشکی گرم نمیگیرم فیسم غریبه با لبخند صبا دیگه فایده نداره کنه لشکر دعام هر شب دو بار از خدا خواستم بره نبضم کما چشمام به ورشه لحنم جدا تا ابجی بدخوامم رفتم دوبار دیگه خبری اَ عشق نی طرفم اَ بچگی خندمو رِنتی بلدم سر به سرم نزار حیثیتی شم تو ول کن برو شب عیدی اَ پیشم لق من خب ، لق هر چی رنگ مردم، لق من که بوده خندم سفید، لق هرکی بوده خندش دلی ، اون دختر رویاهات هرزس رفیق تلخه مثل اسپرسوهات واقیعت همیشه اَ حست جداست هیشکی باهات رفیق نمیشه اگه شد رو میز خونت سفید میپیچه کورس: من کندم از این خاطراهات عشق تو ازم دیوونه ساخت هر جا که میرم یادته باممم،.... میدونم که یه روز برمیگردی من اونم که باهاش بد میکردی ولی فرصتی نیست نه ، نه دیگه ، نه... ورس ۲ : بارون میومد ما سرعتمون بالاتر اَ حد مجاز قانون کیلو چند یادمه ترسیده بودی گفتی یواش گفتم باشه اروم میرونم رو بخار شیشه ها قلب میکشیدی من به فرمون دستام قفل دوتایی به جاده زل زده بودیم فقط میومد صدای برف پاک کن بینمون فاصله بود زیاد بغض میکرد هروقت خاطره قورت میداد من یه دیوونه تنوع طلب میگفتم خستم از این کاش بره اون بیاد به گوه کشیدم زندگیتو باید ببخشیم، باید قول بم بدی تو خب ببین من یه روانیم باید باشی که سره وقت قرص بم بدی تو بارون زد ما چشامون خیس شد رو دوست دارما فقط صدامون لیز خورد به باید هنو جوونیم ولی به دست هم دیگه دلامون پیر شد بهم میخوره حالمون ولی به دوس داشتن میکنیم وانمود شدید چقد همه چی خوب بود شانس به ما که خورد رسید اسمون به زمین کورس: من کندم از این خاطراهات عشق تو ازم دیوونه ساخت هر جا که میرم یادته باممم،.... میدونم که یه روز برمیگردی من اونم که باهاش بد میکردی ولی فرصتی نیست نه ، نه دیگه ، نه...