از این زندگی کلافم بد من
داره هی میشه حواسم پرت تر
از همون بچگی کلاغم پر زد رفت
به همه چی علاقم کم تر شد
واسه همشون تلاشم کردم خب
آرزوهام از یادم رفتن چون

یا میباره این آسمون ابری یه ریز
یا چشما با اشک میشه خیس
رفت شیرینی زندگی تلخی بریز
داشی این قلبمون قلب دیگه نیست
تو خودمم هر شب زیاد
حالم خوبه واسه بد مستیا
عزیزترینام تنهم گذاشتن
همونا که بودن از اصلیا
این تخم لق و کاشم
هوا اونی که میکرد واسم فرق و داشتم
اون مشتی که باس میزدم تو صورتشو تو در گذاشتم
رفت چشم دودش بیشتر
میزدم دلم بود که میشکست
چرخیدم نچرخیدی بچرخون که نیستم
یه روزی قبول کردم برام خوبن
ولی دووم اصلا نداشت زورم
اینا در اومدن از ب توزرد
نمیفهمیدم چون جوون تر از الان بودم
فهمیدم باس علف هرز بچینم
هر چی که مسخره است ببینم
من فقط جلو نمیام واسه هیشکی
وگرنه عقب نکشیدم

از این زندگی کلافم بد من
داره هی میشه حواسم پرت تر
از همون بچگی کلاغم پر زد رفت
به همه چی علاقم کم تر شد
واسه همشون تلاشم کردم خب
آرزوهام از یادم رفتن چون

از این زندگی کلافم بد
به همه چی غیر تو علاقم کم
من درخت زندگی بودم
با صدای تبر تو کلاغم رفت
همه آدما سرابن نه
تا اونجا خوبن که نباشن نزدیک
نیست یه شبم نباشم مست چون
زور تنهایی به زورم چربید
نزدم بلوف میزدم خودمو نزنم تو رو
از هر چی میترسیدم شد و
سپردی اسممو نبرن جلوت
دادمش هر چی که یادمه رو بره
دیگه حافظه نمیاد به کارم
کردم هر چی عقب بود و ولش
شاید سبز شم اگه خودمو بکارم
دیگه به ندرت میکنم فکر
میبافم خیال و میبرم هی
بیدارم میخورم پیک
به بن بست میخورم هی
بیشتر از خودم یادش موند ریه م
یادم کن اگه یادت موند کیم
چرخیدم نچرخیدی
نچرخون چرخ دنده هام بود شکست

از این زندگی کلافم بد من
داره هی میشه حواسم پرت تر
از همون بچگی کلاغم پر زد رفت
به همه چی علاقم کم تر شد
واسه همشون تلاشم کردم خب
آرزوهام از یادم رفتن چون