ای ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﺻﺒﺢ و ﺳﭙﻴﺪه
از روﺷﻨﺎﻳﻰ ﺑﺮ ﺷﺐ ﻧﻘﺎﺑﻰ ﻛﺸﻴﺪه
رﺧﺖ ﺳﭙﻴﺪه ﻧﻮر ﺑﺮ ﺗﻦ
ﺟﺎن ات ﺣﺮﻳﺮ و ﺟﺴﻢ ات آﻫﻦ
اﻳﺮان ﻣﻦ اﻳﺮان روﺷﻦ
ﻓﺮدای ﻣﺎ را ﻓﺮّ و ﻓﺮوغ و اﻣﻴﺪی
ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻫﻰ در ﻇﻠﻤﺖ ﺷﺐ دﻣﻴﺪی
ﺑﮕﺬر از اﻳﻦ آﺷﻮب ﺧﻔﺘﮕﺎن راﻫﻰ ﻓﺮدا ﺷﻮ ﺷﺘﺎﺑﺎن

اﻳﺮان ﻣﻦ ای اﻳﺮان ﺗﺎﺑﺎن
در ﻗﻌﺮ ﻧﺎﭘﻴﺪای ﺷﺐ
ﻋﺸﻖ ﺗﻮ آﺷﻴﺎن
ﺧﻮش ﻣﻰ درﺧﺸﺪ ﻧﺎم ﺗﻮ
در ﻇﻠﻤﺖ زﻣﺎن
ﺗﻮ آﺳﻤﺎن ﺷﻮر و ﺷﻜﻮه و ﺳﺮوری ﺗﻮ ﻧﻮری
ﺷﺐ زﻧﺪه داران ﻛﻮﻳﺖ
از ﺗﻴﺮﮔﻰ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ
ﺧﻄ ﻃﻠﻮﻋﻰ دﮔﺮ را
ﺑﺮ ﺑﺎم ﺷﺐ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ

در اوج ﺷﺐ ﻫﺎی ﺑﻰ ﺧﻮاب
ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺟﻠﻮه ﮔﺮ ﺑﺎد
ﻫﻤﻮاره در ﻧﮕﺎﻫﺖ
ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ای دﮔﺮ ﺑﺎد
ﭼﻪ رازی ﻧﻬﺎن ﻣﺎﻧﺪه در ﺑﻐﺾ ﻃﻮﻟﺎﻧﻰ ﺗﻮ
ﭼﻪ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ای ﻣﺎﻧﺪه در ﺧﻄ ﭘﻴﺸﺎﻧﻰ ﺗﻮ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ از رﻧﺞ ﺷﺐ ﺗﺎرﻳﮏ زﻣﺎن
اﻳﺮان اﻳﺮان ای ﻗﺼﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺟﺎودان

در ﮔﻮش ﺟﺎن ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﺨﻮان
اﻳﺮان ﻣﻦ اﻳﺮان ای ﻗﺼﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺟﺎودان
در ﮔﻮش ﺟﺎﻧﻢ ﺗﺮاﻧﻪ ﺑﺨﻮان
اﻳﺮان ﻣﻦ اﻳﺮان
در ﻗﻌﺮ ﻧﺎﭘﻴﺪای ﺷﺐ
ﻋﺸﻖ ﺗﻮ آﺷﻴﺎن
ﺧﻮش ﻣﻰ درﺧﺸﺪ ﻧﺎم ﺗﻮ
در ﻇﻠﻤﺖ زﻣﺎن

ﺗﻮ آﺳﻤﺎن ﺷﻮر و ﺷﻜﻮه و ﺳﺮوری ﺗﻮ ﻧﻮری
ﺷﺐ زﻧﺪه داران ﻛﻮﻳﺖ
از ﺗﻴﺮﮔﻰ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ
ﺧﻄ ﻃﻠﻮﻋﻰ دﮔﺮ را
ﺑﺮ ﺑﺎم ﺷﺐ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
در اوج ﺷﺐ ﻫﺎی ﺑﻰ ﺧﻮاب
ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺟﻠﻮه ﮔﺮ ﺑﺎد
ﻫﻤﻮاره در ﻧﮕﺎﻫﺖ
ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ای دﮔﺮ ﺑﺎد
ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ای دﮔﺮ ﺑﺎد