گَنگ تریم از Lacasa De Papel
وقتی جفتمون بودیم آره با هم دیگه کاپه
کسی چپ نگاه کنه این که میره که بالا الآن انگشت *
منم یه بیبی گنگ دارم تو کیو
کل شهر زیر پامون الآن پوکید و
دلم تنگ شده میخوام الآن بمیرم برات
حتی دلم تنگ شده واسه سرخیِ لبات
واسم فیلم بازی نکن خودم سریالم
بیبی یادم میاد که خیلی آدم اومدن و
هیچ کدومو به هیچ جام نمیارم
بودیم با هم دیگه کاپه، عکسم تووی کاپه
دافی با یه ماسک مث Lacasa De Papel
بیبی بردار این نقابتو از سرت
که فردا ممکنه ما بریم به *
دوازدهِ شب، مشغول نقاشی کردنت
دو تا دیگه خط، میکِشم من روی گردنت
کاشکی نره نه، نه نره وایسه این عقربه
با اون گیرایی چشات من فقط دو تا دیگه بسمه
توو جیبم درگیر با یه سیگار خیس و کبریت
چی مونده ازم یه بیمار شیزوفرنی
یه روحِ خسته که دارم میفروشمش باز
واسه فقط یه بار دیدارت دوباره به ابلیس
واسه شعرای یادگاریم واست انقد کاغذ
ورداشتم دیگه ندارم نیاز به LSD
فقط بگو الآن توو کدوم جاده کدوم راهی
با کدوم ماشین، تا اونجا رو پیاده بریم
یادم نمیره روزِ تولدم
گفتم به چی فکر میکنی گفتی فقط خودم
فقط عشق میخواستم از بغلِ تو
ولی تو میخواستی پُز بدی بغلِ من
اون شب تو منو گذاشتی تنها بعدش
تیک با من بودی تا هر موقع که برنامت شه جور
اومدم خونه دیدم همه جا تاریکه
فکر کردم سوپرایزه ولی برقا رفته بود
منم یه بیبی گنگ دارم تو کیو
کل شهر زیر پامون الآن پوکید و
دلم تنگ شده میخوام الآن بمیرم برات
حتی دلم تنگ شده واسه سرخیِ لبات