نه نِمیشه مَنو بِشناسی
مَن نِمیزَنم بِهت حَرفای احساسی
فاصِله بِگیر ازم چون خوب میدونَم تَهش
میزنَم به زِندگی و بَختِت آسیب
بَدَن لعنَتی مَن پُرِ زَخمِ دُختَر
شَک نَکُن میزَنَم به دِلِت ضَربه مُحکم
مُهم نیست بَرام بِشکنی یا نه
بَرام راحتِ گفتَن حَرفایی که سَخته گُفتَنِش
مَن از خِیلیا پُرَم
نَفَس نِمی کِشم، نَفَس میبُرَم
چیزی نَدارَم بَرا از دَست دادن
تو سینه ام دَم به دَم سَرطان حَبس می کُنَم هر روز
پَ مَنو از رَفتَن نَتَرسون
نَفروش سَرِ مَن سریع غرورتو ارزون
کاش هیچ وَقت مَنو تو نِمی دیدی نه
کاش اَکتِ لعنَتیم قَلبِتو نِمی لرزوند
نه این حَرفارو از یاد نَبَر
تو هیچ جوره نَداری از دردام خَبَر
خَنجَر خُدایی دیگه اُفت داره واسه مَن
چون رِفیقام فرو کردَن تَبَر تو کمَرَم
حوصله نَدارم برات ادا در بیارم
من نمیکِشَم کِنار اگه یه جا کم بیارم
اولویتای مَن مَعنوی نیستَن
من هر کاری میکُنَم تا پول دَر بیارَم
می دونَم دوست داری که با مَن یکی شی
وَلی کِنار مَن تو هیچ وَقت خوشبَخت نِمیشی
برو با یه پسَری که عاشقِته
نه یه پسری که حَتی نِمی دونه اِحساس یَعنی چی
مَن خیلی وقته سَنگدِل شُدم
اگه کوتاه نیای میکُنم دست روت بُلَند
پَس بِذار برو دیگه مَنو وَسوَسه نَکُن
چون بِکِشَمِت نِمیتونَم تَرکِت کُنَم
مَن علاقه ای نَدارَم به علاقه داشتَن
سیدِ گُل سازِشو وَسَطِ خَرابه کاشتَم
مَن تو اوج شُلوغیا تَنها بودَم
صَدتا دوست داشتَم که مَنو دوست نَداشتَن چون
تو منو نِمی فَهمی نه
مَن نَدارم حوصِله دیگه برا جَنگیدَن
مَن خِیلی وَقته میخوام بِخَندَم
ولی هیچ دَلیلی نَدارَم دیگه بَرا خَندیدَن
با هر کی که میشناسی فَرق داره ذاتَم
مَن تَلخ تَر از خاطِراتِ بَچِگیاتَم
مَن غَرق دَریای تو عُمق چِشاتَم
مَن ساکِن خیابونای بُغض صِداتَم
بِذار برو دیگه قِیدَمو بِزَن
این زِندگی میزنه یه روز کلَمو به سَنگ
بِذار برو نَذار خوردِت کُنم
جَمع و جور کُن خودتو، مَغرور باش یه کم
دُنیای مَن و تو پُر از فَرق و تَضاده
ارزِش قائل نی این جا نَر بَرا ماده
به بُن بَست میرِسه سَر و تَه جاده
اجتِماع آلوده به یه مَریضی حاده
دُنیای تو قَشَنگه وَلی
توش تَجاوز نِمیکُنَن بِهت تو کلانتری
همه آزادی اظهار نظر دارن و
به زور نِمی کِشَن رو سَر ِهیچکس رو سَری
زِندِگی یَعنی تَحمیل دَرد
به آدَمایی که میشَن بی انگیزه تَر هَر شَب
حَق به حَقدار نِمیرِسه نه
بَرا بالایی مُهم نی اگه پایینی ها تَلَف شَن
بِبَخش مَنو مَن حالَم خوب نی نه
زوم میکُنه فَقَط رو خودم دوربینَم
به بُغض مَن نیشخَند نَزَن
مَن پَروَرِش دادَم صَدتا مار تو آستینَم
حَرفِ آخَرَمو هَمون اول زَدَم
مَن بِلاخَره میره زیر تیغ گردَنَم
بوم نَقاشی ما سیاه بود و بابام
آرِزوهاشو می کِشید رو زَروَرَق
مَن یه گُلوله ی دو سَر سُربَم
رو باختِ مَن خِیلیا قَسَم خُوردَن
اگه پاش بیُفته از رو نوکِ قُله میپَرَم
نَتَرس نِمیمیرَم مَن خِیلی وَقته مُردَم
