بعضی وقتا خاطرات بچگی میاد به یادم
اخ چه روزای غریبی میشه خاطرات ادم
مادرم  منو صدا زد نکنه خوابت بگیره !
هرچی میخواستی همینجاست !
برو مدرسه که دیزه
اما من گیجم هنوزم من که عمریه بیدارم !
من که هم سیگارم اینجاست هم الان مدرسه دارم
پدرم  یه قهرمانه همه درداش به سر من
تازه امروزم بهم گفت دیگه مرد شد پسر من
پدرم به کامیون بار رو لباسش رد روغن
پدرم سکته ، سرفه پدرم سیگار بهمن ...

# این که اینجاست خود من نیست
صورتم توی غباره ،جسم من مونده تو چالوس
روح من قزل حصاره
این هزارتو منو برده وسط یه راه دشوار
من میخوام برگردم اما گم میشم هردفعه هربار
انگاری که خط کشیدن راهو با یدونه پرگار
بیا پاک کن رد پامو پاتو از دنیام وردار

ورس دو : غم و ترس و وهم و وحشت
همه در عبور من بود
عشق وفاداری ،حسرت بخشی از وجود من بود
اون کسی که عاشقم کرد اون که تو سختی ولم کرد
همه ی زندگیه من همه تارو پود من بود
سردمه سرگیجه دارم حافظم میده عذابم
کاش بشه تو این شب سرد دوباره اروم بخوابم
تو هزارتوی پر از درد لای دالون خیالم
من تو جسم لت و پارم
هنوزم ادامه دارم
دکلنه  اروم
من حالا سوال دارم
من که شش سالمه اینجا چرا سی،و چهار سال دارم
این تنها یک موزیک نیست اینها کلماتی هستند که مانند بازجوها مرا به دیوار میچسباندند و به زور اعتراف میگرفتند