رفیق قول داده بودی دیگه نیای بخوابم خاطرات گذشته رو نرفته یادم هنو ذهن من دوریتو نکرده باور هرشب میگم همین یه شب گریه ی آخر رفیق قول داده بودی پیشم بمونی تا تهش هنو هستیا، ولی نه از اون روش بازم میبینمت ولی دیگه با چشای بسته قافیه ام سیاه میشه با واژه‌ی خسته خوب منم دلم میگیره یه سری شبا یعنی واسه تو من پوشیدم لباس عزا؟! گفتی گریه نکن بعد رفتن حتی یکما دیدی بعد تو من چشام دیگه رفته به فنا بهم میگن غصه نخور همه میرن یه روزی رفیق من جوری رف که باید به پاش بسوزی بهم میگن شاید اونم سرنوشتش همین بود بد نوشته قصشو که گرفتتش زمین زود هیچ وقت،به هیچ وجه نمیاد ن نمیاد دیگه هیچ وقت،به هیچ وجه نمیاد ن نمیاد پاشو مگه قرار نبود تنها نذاریم همو خندمو کشتمو الان زنده کردمش غمو قلب من خورد که هیچی،خاکستره کنارتو ایندفعه چال کردم عشقمو پاشو مگه قرار نبود برسیم ما دوتایی الان رسیدی اون بالا همنشین خدایی راستی بعدا چی بدم من جواب یادگاریتو سراغتو گرف بگم کجا بودی کجایی؟! با من میخوابیدی حالا هم خواب خاکی ماییم که خاکی ایم هنوز تو آب پاکی هم صحبتت بودم تو ام هوامو داشتی شعله‌ورش نمیکردی عزامو کاشکی معنی نیست و نمیشه دیدتش نزد منه نشدم داریم ببین اون چی که رو نظمه غمه تویه این دنیای تاریک نور چشم تو کمه هنو باورش نکردم مرگتو عکس همه!۲۸