آسمانا خطر کن
اختران را خبر کن
این شب تیره وش را
پر ز شوق سحر کن
با ستاره بگو که شب
می رسد تا سحر اگر
آشنایم بیاید
ذهن خاموش بیشه را
در شب سرد بی صدا
پرندا پر شرر کن

یاد او در شب تار بی جان
می شد و می شدم ساغر افشان
این چنین با من زار و مفلوک
قصه ها بوده با یاد ایشان

من و ناله های من
غم تو دوای من
آشنایی به غیرت ندارم

خیالت هدای من
به ره تو چو ره سپارم
گواهی به غیرت ندارم

آسمانا خطر کن
اختران را خبر کن