جاییه تو این جهان که من از بچگیام دوستش دارم.
اونو هرشب میبینم وقتی چشمامو روی هم میزارم.
اگه بودی میشکفتم توی سرمای زمستون.
رازم و بهت می گقتم مثل بارون توی ناودون.
اگه بودی می شکفتم رازم و بهت می گفتم.
یه طرف بر بیابون یه طرف نم نم بارون.
یه طرف باغ شقایق از زمین سر زده بیرون.
میشناسم کوچه هاش و دیوارا دریچه هاش و بوی زرات هوا رو
دونه دونه آدماش و میشناسم کوچه هاش و دیوارا دریچه هاش و
دونه دونه آدماش و بوی ذرات هواش و
بوی ذرات هواش و
جای تو این جهان که من از بچه گیام دوستش دارم
اون و هر شب میبینم وقتی چشمام و روی هم میزارم
اگه بودی می شکفتم توی سرمای زمستون رازم و بهت می گقتم
مثل بارون توی ناودون
اگه بودی می شکفتم رازم و بهت می گفتم