واسه کی رویا می بافتم، کسی که پوچه خیالش
یه پریشون حال و احوال، که غریبه روزگارش
من واسه کی گریه کردم، شبایی که جون نداشتم
هر چی رویا بود توو دنیا، واسه دلخوشیش میزاشتم
###############
من نمیتونم بمونم، پایِ این درخت بی جون
که میریزه برگ و بارش، ره سپاره به بیابون
میشکنه توی توهم، یه پریشون حال و احوال
یه درختی که بهارا، خوابه و توو سرما بیدار
مثله یه دیوونه از راه، میرسه هر وقت که می خواد
میشکنه وقتی که دنیاش، پیشِ چشماش میره بر باد
جاده ها رو میکشونه، پیِ راهی که نداره
فصلِ زردو تلخو بی جون، که غریبه با ستاره
مثله یه دیوونه از عشق، چی میفهمی جز یه سایه
چی میدونی از شکستن، حرف و کاراتن گلایه
###############
توی دست باد اسیری، میری و برنمیگردی
توو سکوته شب هراسون، توی سرمایی و سردی
###############
میشکنی بی بر و سایه، توی خلوتگاه غربت
تو نمیفهمی چی میشه، کوره راه بی محبت
تویِ دست باد اسیری، میری و برنمیگردی
توو سکوته شب هراسون، توی سرمایی و سردی