با تکه های پیکرمان با گیسوان دخترمان
میخواستید چکار کنید ما زنده ایم مثل امید
این چند روزه را بروید بر کشتن افتخار کنید
شیپور جنگ را زده و یک باره صلح میطلبید
ابلیس زادگان پلید ای بدترین اهل زمین
با ما رسیدگان به یقین پس مایلید قمار کنید
مردم علاج در وطن است دنیا فقط لب و دهن است
این جنگ جنگ تن به تن است آزادگان کل جهان
فکری برای تربیت اقوام برده دار کنید
این ظلم های بی حدشان افکار تیره و بدشان
آژیر های ممتدشان سوراخ های گنبدشان
این موش های شب زده ای گربه شکار کنید
گودک کشان ورطه نیست بزدل تر از شما چه کسیست
ما در مسیر آمدنیم جرثومگان ظلم و ستم
وقت است تا به همت هم از خانه ها فرار کنید