یه کوه برف روی قلبت
یه میدون جنگه توی مغزت
میدونم هرچی میشنوی پوچه دروغه
میدونم دنیای توهم رو به غروبه
توهم دیدی همه آرزوهات داره میره
دیدی زندگی واست دیده خواب دیگه
گفتن تونست آخرش هرکی سختی کشید
مثل دروغای کتابای انگیزشی
وقتی گیج بودم تو بودی که سمتم دویید
نبینم توهم مصرف شدی
مهم نباشه واست کسی که نداره ارزش
واسه هر بی سر و پایی نباره اشکت
اینو بدون فقط خودتو داری
موقع دردسر میبینی دورتو خالی
همه سراغت میان واسه پلوی ختمت
واسه زمین زدنت رفیقت جلوی خطه
گاومونم زایید تند تند برامون
نفهمیدیم چطور صبح شد شبامون
حیف عقب نمیره روزای هفته
دیگه بر نمیگرده اون روزای رفته

ببین زندگی فقط یه بازیه
وقتی دزد دستش تو دست قاضیه
انگار صد ساله که هیشکی پشتم نیست
هیچی مرهم این زخم کهنم نیست

روزا میگذرن تا بوق سگ سرکاریم
دیگه کاری کردن که نون شب سهم ما نیس
یکی بگه عمر و جوونیمون رفته پا چی
چرا نمیرسه آخر این فصل پاییز
از خودت بپرس اینجا چیه کار من؟
همه میخوان تو رو جیره خور و کارگر
ازت یه برده میخوان حتی تا پای مرگ
روز به روز رویاهات بشه ساده تر
رفیقا ام زدن کلا تو دم و دود و
یه سریام حتی رفته سرنگ تو رگشون
تو قربونی نشو تو این بازی
(بیا)خودمون انتخاب کنیم کی باشیم
بیا باهم بکشیم نفس
با لگد بشکونیم در این قفس

ببین زندگی فقط یه بازیه
وقتی دزد دستش تو دست قاضیه
انگار صد ساله که هیشکی پشتم نیست
هیچی مرهم این زخم کهنم نیست