تولدمه
نمیدونم اصلا کجا کارم
نه میخندم نه میزون نی حالم
دیگ حتی سایمو ندارم باورد
هی باختم به برد ندارم عادت
نه نه نه نه نه سخت نمیگیرم
واسه حاله خوبم ،نه وقت نمیگیرم
خودم حال خودمو بلدم
پس با هیچکی گرم نمیگیرم
خودم دوختم زخمای خودمو
دل گرفت نوشتم شعرای خودمو
دور کردم هرچی ادمای دورمو
تو این جهنم ساختم رویایه خودمو
یادگرفتم مسیرو رنده کنمو
تنهایی میسازم رویاییه خودمو

رفیقام رفیقام رفیقام رفیقام
چهارتان ولی می ارزین به دنیا
رفیقام رفیقام رفیقام رفیقام
مرسی که بودین تا اخر تو این راه
با یه حال چت بیداریم
قفل رو این چهاردیواری

ورس ۲
تنهایمو بغل کردم
کج رفتم ،راهو عوض کردم
یه جاهایی بغضه ترکید
غر زدم صدامو بلند کردم
حالم از خودم ب هم میخورد
خودم در حقم بدی کردم
خودم چشامو رو خودم میبستم
خودم واسه دردام نسخه میبستم
من اصلا نیاز ندارم
دورم پر باشه ادمای فیک
خودم زدم تو گوش خودم
تا کارتون نیاد دیگ به چشم
هی میبازم قوی تر شم
بلاخره میگیره ترفند
روزا سیاهم میرم تهشم که من برندم
تا اخر راهو هستم تا تهش میجنگم
اگه نگاها رو من نبود اگه بشه زیر چشمم کبود
تا ته داستانو هستم تا اخرش من میجنگم

درد دلو گفتیم فقط اخرش از خودم بدم میومد
هی از درد ترسیدیم فقط اخرشم از خودم بدم میومد
فهمیدم تنها بپرم داشت از خودم خوشم میومد
دیدم با رفیقام من کامل ترم ترجیح دادم با اونا بپرم