من هربار با تو بچه میشم عینه عید هرسال

منو حبسم کن بین دستات

شلیکم کن سمت ترسام

منو دریاب الان که لبه پرتگام

بلعید منو خاطراتتو درجا

غرقم کردی تو دریا

گفتی منو بلند کن

جون بده بم‌منو روشن کن

گفتی نکنی منو گمم تو

آخر پروانه تو مشتم‌مرد

منو ول‌نکنیا

تنمو به آدمکا ‌نسپریا

خاطرات بدمونو نشمریا

توی خونه خودتو باز حبس کنی بام

الان هرجا میرم

هی میرم توی‌خودم تاریکم

دیدی بام چیکار کردی بازیگر

چرا هیچوقت نمیشه راضیت کرد

یجوری به تار مو بندم

نمیدونم بترسم یا باید بخندم

گله داره چند وقته این آسمون از من

که نمیرسم شاید به آرزوم اصلا

گفتم با همیم خوبه

دنبال بهونه بودیم فقط تا نریم خونه

گفتم چشمهات خود مقصد ، قلبم راهم میدونه

ولی رفتی یه شبِ شدش این آدم دیوونه

چقدر بهت گفتم حرفهای دلتو بریز وسط

همه اون خاطرات خوبمونُ که نیست بَسَم

هرچی تو بخوای همونه ، هر چی تو میگی‌قبول

فقط یه خواهش ، فقط می خوام یه چیزی ازت