پاهای زخمی تو شکستن اما
تو وا ندادی وا ندادی
هر روز ی شاخه تو شکستن اما
شکوفه دادی شکوفه دادى

جایِ تبر روی تنِ خسته ت
امیدِ فصل نو شدن میده
کابوسِ برگِ سبز تازه ت رو
هرشب تو خواب هیزم شکن دیده

گیرم ی وقتایی زمستونه
گیرم تبر هم توُ کمین باشه
اینا حریف تو نمیشن چون
ریشه که باشه خاک همراشه

جنگل شروعش با یِ بذر بوده
تا دنیا دنیا بود همین بوده
هر تک درختُ که تبر ، انداخت
صبحش ی جنگل رو زمین بوده