باید برم جایى که کنارم باشى هى
دستاتو بگیرم و توام دوسم دارى که
اتاقم تاریکه شبا رمانتیکه
راهى که به تو میرسه جاده ى باریکه
جاده ى باریکه اینجا چرا تاریکه
چشاتو باز کن و یه کارى کن بیا
بیا بهم بگو کیا بودن کیا
بیا بگیم مال جدایى نیستیم
تو کف رابطمون باشن همون عوضیا
بیا سهمتو از تو دلم بردار
ببین چقد دوست داشتم عشقم هربار
خودمو دیدم تو دایره ى چشات
جاى تو مرکزه مثل نوک پرگار
ستاره بارون میشد شبایى که با هم داشتیم
یه روزمون میشد قهر و یه روز با هم آشتى
اون ساعتى که پا میشدیم و با هم کاشتیم
تنها نمیرفتیم جایى مگه اصلا داشتیم
بارون نگیره چشماتو
بیا بازم بزن به صورتم پلکاتو